Aankomst Kabanga
Door: ons
Blijf op de hoogte en volg Malinda, Manon, Marloes & Merel
19 Februari 2015 | Tanzania, Kabanga
We zijn er! Zondag zijn we aangekomen in Kabanga. Na een fantastische busrit van 32 uur. De bus zou 6u vertrekken, we vertrokken 5.30 vanuit ons hotel en wij kwamen 5.55 aan op het busstation in de veronderstelling nog alle tijd te hebben, aangezien de Tanzianen de tijd niet zo nauw nemen. We hebben namelijk al een aantal keer rustig 1.5 uur op de Tanzanianen, in dit geval bleek alles echter anders. We werden uit de auto getrokken en renden met alle tassen achter iemand aan. Dwars door alle rijdende bussen, tussen honderden mensen probeerde we ons een weg te banen richting de bus. Waarbij we een mannetje met een blauw shirt volgde. Na wat valpartijen en vooral veel stress zaten we uiteindelijk in de bus en kon de rit beginnen.
Als eerste zouden we vanuit dar es salaam naar kigoma gaan met de bus. Deze zou om 6:00 vetrekken en 23:00 aankomen. Dus om 23:00 kwamen wij inderdaad met de bus in een stadje aan, vol moed wilden we uitstappen maar hebben eerst toch maar even gevraagd of dit Kigoma was. De busschauffeur keek ons lachend aan en zei:”het duurt nog ongeveer 5 uur tot Kigoma”. Dit bleek echter ook een grap het duurde namelijk nog 8 uur. Dus uiteindelijk ongeveer 24 uur gedaan over het stuk dar es salaam-Kigoma, met in totaal 10 minuten pauze waarbij we een droge vis en wat rijst naar binnen moesten werken.
In Kigoma konden wij direct de bus naar Kabanga nemen. Deze busrit zou ongeveer 2 uur duren, gelukkig. De bus had een behoorlijk snel tempo aangenomen, waardoor Malinda blauwe plekken op haar been heeft. Daarnaast zou de bus in Nederland al 20x zijn afgekeurd. Al goed, na een uurtje stopte de bus in een keer, er stond een rij bussen voor ons. Na een half uur hoorden we dat er auto’s en bussen vast zaten in de modder. Dit hele tafereel heeft in totaal zo’n drie uur in beslag hebben genomen, waarbij alle afrikanen onze aankijken alsof we marsmannetjes waren, genaamd Muzungu (blanke).
Eenmaal in Kasulu aangekomen hebben we gelijk de taxi naar Kabanga gepakt, hier werden we hartelijk ontvangen door de nonnen. En mochten direct aanschuiven voor een heerlijk middagmaal bestaande uit rijst, spinazie, bruine bonen en ei.
Het “holland” house waar we verblijven is erg mooi, er staan veelfruitbomen in de tuin en het huis is erg groot. Daarnaast hebben we de huishond Tiba, die ons overal volgt door het hele ziekenhuis heen.
De eerste dag hebben we voornamelijk uitgerust van de lange reis. We hebben onze kleren met de hand gewassen en de tuin een beetje opgeruimd. Ook hebben we onszelf gewassen, dit gaat aan de hand van een emmer water met een bekertje. Waarbij de kleur van het water nog wel een wat bruinig kan ogen. Of waarbij er helemaal geen water beschikbaar is. Gelukkig regent het hier regelmatig en kunnen we dan water uit de regenton halen, maar het weer is hier verder heerlijk. We kleuren al lekker rood door de zon en genieten volop.
Woensdag was de dag dat we zouden beginnen in het ziekenhuis, we hebben al meerdere rondleidingen gehad door de directeur en verpleegkundigen. Hierbij zouden Malinda en Marloes starten op de male ward en Merel en Manon op de female ward. Het stage lopen was echter van korte duur aangezien ons werkvisum nog niet geregeld is. De tijd die we hebben gehad was wel genoeg om een goed beeld te kunnen krijgen van de ongestructureerde werkwijze van de Tanzanianen in het ziekenhuis. Opruimen in kastjes is hier niet bij, schoonmaken wordt gedaan met spiritus, medicatie ophalen bij de apotheek wordt gedaan met 4 man. Maar verder was iedereen erg aardig, en vonden we het erg leuk, interessant en fascinerend.
De nonnen zorgen tot nu toe goed voor ons, ze vinden dat de hollanders niet goed eten aangezien wij geen drie borden leeg eten zoals zij doen. Aan tafel is het wel altijd gezellig en kunnen we lekker met ze dollen en lachen.
De omgeving is heel mooi, we zitten 1200m hoog tussen de bergen, waar we erg mooie wandelingen hebben gemaakt en er nog vele zullen volgen.
De komende dagen zullen wij ons gaan orienteren in het ziekenhuis en gaan kijken aan welke projecten we willen gaan werken.
Heel veel liefs en groetjes,
Wij hebben het hier goed naar onze zin, en worden goed verzorgd, hakuna matata!
Kwa heri,
M&M&M&M
Als eerste zouden we vanuit dar es salaam naar kigoma gaan met de bus. Deze zou om 6:00 vetrekken en 23:00 aankomen. Dus om 23:00 kwamen wij inderdaad met de bus in een stadje aan, vol moed wilden we uitstappen maar hebben eerst toch maar even gevraagd of dit Kigoma was. De busschauffeur keek ons lachend aan en zei:”het duurt nog ongeveer 5 uur tot Kigoma”. Dit bleek echter ook een grap het duurde namelijk nog 8 uur. Dus uiteindelijk ongeveer 24 uur gedaan over het stuk dar es salaam-Kigoma, met in totaal 10 minuten pauze waarbij we een droge vis en wat rijst naar binnen moesten werken.
In Kigoma konden wij direct de bus naar Kabanga nemen. Deze busrit zou ongeveer 2 uur duren, gelukkig. De bus had een behoorlijk snel tempo aangenomen, waardoor Malinda blauwe plekken op haar been heeft. Daarnaast zou de bus in Nederland al 20x zijn afgekeurd. Al goed, na een uurtje stopte de bus in een keer, er stond een rij bussen voor ons. Na een half uur hoorden we dat er auto’s en bussen vast zaten in de modder. Dit hele tafereel heeft in totaal zo’n drie uur in beslag hebben genomen, waarbij alle afrikanen onze aankijken alsof we marsmannetjes waren, genaamd Muzungu (blanke).
Eenmaal in Kasulu aangekomen hebben we gelijk de taxi naar Kabanga gepakt, hier werden we hartelijk ontvangen door de nonnen. En mochten direct aanschuiven voor een heerlijk middagmaal bestaande uit rijst, spinazie, bruine bonen en ei.
Het “holland” house waar we verblijven is erg mooi, er staan veelfruitbomen in de tuin en het huis is erg groot. Daarnaast hebben we de huishond Tiba, die ons overal volgt door het hele ziekenhuis heen.
De eerste dag hebben we voornamelijk uitgerust van de lange reis. We hebben onze kleren met de hand gewassen en de tuin een beetje opgeruimd. Ook hebben we onszelf gewassen, dit gaat aan de hand van een emmer water met een bekertje. Waarbij de kleur van het water nog wel een wat bruinig kan ogen. Of waarbij er helemaal geen water beschikbaar is. Gelukkig regent het hier regelmatig en kunnen we dan water uit de regenton halen, maar het weer is hier verder heerlijk. We kleuren al lekker rood door de zon en genieten volop.
Woensdag was de dag dat we zouden beginnen in het ziekenhuis, we hebben al meerdere rondleidingen gehad door de directeur en verpleegkundigen. Hierbij zouden Malinda en Marloes starten op de male ward en Merel en Manon op de female ward. Het stage lopen was echter van korte duur aangezien ons werkvisum nog niet geregeld is. De tijd die we hebben gehad was wel genoeg om een goed beeld te kunnen krijgen van de ongestructureerde werkwijze van de Tanzanianen in het ziekenhuis. Opruimen in kastjes is hier niet bij, schoonmaken wordt gedaan met spiritus, medicatie ophalen bij de apotheek wordt gedaan met 4 man. Maar verder was iedereen erg aardig, en vonden we het erg leuk, interessant en fascinerend.
De nonnen zorgen tot nu toe goed voor ons, ze vinden dat de hollanders niet goed eten aangezien wij geen drie borden leeg eten zoals zij doen. Aan tafel is het wel altijd gezellig en kunnen we lekker met ze dollen en lachen.
De omgeving is heel mooi, we zitten 1200m hoog tussen de bergen, waar we erg mooie wandelingen hebben gemaakt en er nog vele zullen volgen.
De komende dagen zullen wij ons gaan orienteren in het ziekenhuis en gaan kijken aan welke projecten we willen gaan werken.
Heel veel liefs en groetjes,
Wij hebben het hier goed naar onze zin, en worden goed verzorgd, hakuna matata!
Kwa heri,
M&M&M&M
-
19 Februari 2015 - 13:15
Kim:
hahaha wat een verhaal, pas goed op elkaar, en merel.. dat daar de ziekenhuisstructuur anders is betekend niet dat je daar wel mensen op hun hart mag stompen he!! liefs -
19 Februari 2015 - 14:56
Edy :
Nou Merel, een hele andere wereld dan hier op de Filipijnen ! Lijkt me ook wel leuk om dat met zijn vieren mee te maken.Ben benieuwd hoe het met jou /jullie daar zal verlopen. groetjes Edy -
19 Februari 2015 - 15:30
Nelleke:
Hallo Dames, lieve Malinda,
Fijn dat jullie het naar jullie zin hebben en de nonnen goed voor jullie zorgen. Ben heel benieuwd naar de fotoos van het huis ziekenhuis de tuin en de nonnen met jullie aan tafel -
19 Februari 2015 - 17:53
Reinder En Harmien:
mooi dat jullie een goede plek hebben. Hopelijk komt het snel goed met jullie werkvisum zodat de stage kan beginnen.
Groetjes uit Turkije van Harmien en Reinder -
19 Februari 2015 - 17:53
Reinder En Harmien:
mooi dat jullie een goede plek hebben. Hopelijk komt het snel goed met jullie werkvisum zodat de stage kan beginnen.
Groetjes uit Turkije van Harmien en Reinder -
19 Februari 2015 - 18:50
Hanna:
Hi lieve Loes!
Leuk om jullie verhaal te lezen! Ondanks de lange busreis, ben ik toch jaloers!
Fijn dat jullie goed ontvangen eerder daar en dat jullie een prachtige plek hebben om te verblijven! Ik ben benieuwd naar je verhalen over het ziekenhuis! Geniet ervan.
Kus en knuf,
Hanna -
19 Februari 2015 - 20:30
Anke:
Hoi Manon en andere M&M's
Die busreis roept herinneringen op aan andere plekken op de wereld waar onze Nederlandse efficiency een lachertje blijkt. Relativerend. Kijk om je heen, geniet en blijf schrijven!
Anke -
19 Februari 2015 - 22:52
Oma Dasselaar:
Lieve Marloes.
Jouw reisverslag gelezen.
Bert stuurde het ons.
Fijn dat jullie het zo goed hebben.
Veel werk plezier en geniet van het mooie land
en het lekkere weer.
Groeten van Opa en Oma Dasselaar. -
20 Februari 2015 - 13:46
Suus:
Haha wat een leuke verhalen Snoes en andere M&M's!! Ben benieuwd naar de foto's :) xx Suus -
01 Maart 2015 - 12:51
Tante Jetsy:
Marloes, vandaag is het jouw verjaardag, van harte gefeliciteerd!!
Ik wens je een bijzondere dag toe in een uitzonderlijke omgeving!! Dat het een gezellige dag mag worden en een gelukkig nieuw levensjaar!!!!!!
Héél veel liefs,
Tante Jetsy.
-
01 Maart 2015 - 20:16
Adri:
Lieve Marloes,
Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag! Het is wel laat op de dag, maar ik ben net terug uit Oostenrijk en het lukte me niet onderweg te mailen.
Ik hoop dat jee een gezellige dag hebt. Wel heel bijzonder om daar je verjaardag te vieren!
Ik wens je een heel fijne tijd toe en veel sterkte bij alles wat je gaat doen.
Lieve Groeten,
Adri -
02 Maart 2015 - 20:46
Jolande:
hoi lieve Marloes,
Als nog van harte gefeliciteerd! Een verjaardag in Tamzania!!!! Overkomt je niet elk jaar.
Hoop dat jullie er een goede en leerzame tijd hebben en geniet er ook maar van!
Groetjes en liefs,
Folkert en Jolande
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
