Pasen in Kabanga, inclusief link flimpje!

Habari!!

Hierbij weer een update vanuit het mooie Tanzania. Op dit moment zitten we in het regenseizoen. Dit betekent dat we al redelijk wat flinke regenbuien voorbij hebben zien komen. De zon zien we nu enkele momenten van de dag, het weer voelt weer een beetje aan als Nederland. Als het goed is eindigt het regenseizoen in mei dus kunnen we dan weer van de zon genieten.
De afgelopen weken zijn we vol op aan de slag gegaan in het ziekenhuis. Verschillende afdelingen zijn we nu langs gegaan zoals de children-ward, maternity-ward, isolation-ward en eye-ward. Het went goed in het ziekenhuis, alhoewel we ons soms nog steeds kunnen verbazen hoe het er aan toe gaat in het ziekenhuis. Daarnaast hebben we verschillende operaties meegemaakt, erg interessant. We hebben ook al een aantal bevallingen en keizersneden gezien. Erg mooi en indrukwekkend. De vrouwen die een natuurlijke bevalling hebben staan na het hechten 10 minuten later weer naast het bed. We waren erg verbaast toen we dit zagen, sterke Tanzaniaanse vrouwen zijn het hier. De kleine baby’s zijn te lief. In het begin zijn ze nog niet zo donker en hebben ze geen kroeshaar, dan zijn ze zoals de artsen het noemen nog een beetje “Mzungu” (blank).
Op de kinderafdeling hebben bijna alle kinderen of malaria of pneumonie. Ze krijgen dan ongeveer alle soorten antibiotica die beschikbaar zijn. De diagnose Pneumonie wordt snel gesteld; wanneer een kind snel ademt en een beetje hoest is de diagnose al gemaakt. In Nederland zou dat wel anders gaan..
Sinds een paar weken is de douche ook gemaakt. We hebben een maand zonder douche gedoucht omdat we “dachten” dat de douche kapot was… (*#R*). Maar gelukkig doet hij het weer, dus we kunnen de koude douche erg waarderen! Wanneer jullie het filmpje zien denken jullie vast, wat is dit, maar in Afrika ben je heel blij met zo’n douche.
We gaan nu ook iedere week bij een non op swahili-les; zij leert ons engels en wij leren van haar swahili. Tijdens deze swahili/engels-lessen worden we altijd goed voorzien van thee, varkensvlees en oliebollen. Erg lekkere combinatie.
Laatst zijn we naar een paar nonnen in de buurt geweest die zelf wijn maakten. Sterke wijn, en ook een klein beetje vies.
Afgelopen weekend zijn we naar weer naar het mooie Kigoma gegaan om weer even lekker van de zon te genieten en de mooie omgeving. We waren alleen vergeten dat het regenseizoen net was begonnen… Het hele weekend had het geregend, maar dat mocht de pret niet drukken. Voordat we naar Kigoma gingen hadden we al een hostel geboekt. Bij aankomst zei ze dat ze maar één kamer had doorgekregen… We moesten met z’n vieren in één bed slapen. Dit gingen we dus niet doen. Op naar het volgende hostel; hier moesten we 3 kamers huren. We mochten niet met z’n tweeën in een tweepersoonsbed slapen omdat lesbiennes in Tanzania verboden zijn, we vinden mekaar erg lief en aardig maar andere intenties hebben we niet met mekaar ;), helaas begrepen ze dat niet. Op naar het volgende en laatste hostel, alles was vol en er was nog één optie. Bij aankomst van dit hostel zag het er prima uit, wel liepen er wel erg veel kinderen en moeders rond bij dit hostel. Later hoorden we dat we in een vluchtelingen-hostel zaten. Vluchtelingen uit Congo waren in dit hostel geplaatst. Kigoma ligt aan Lake Tangayika. Aan de andere kant van het meer ligt Congo. In dit land is het nog erg onrustig en er zijn er dus veel vluchtelingen die via het meer naar Tanzania vluchten.
De volgende dag konden we weer in het hostel slapen die we eigenlijk hadden geboekt. Hier ontmoetten we een Vietnamese Amerikaan. Hij heeft ons door Kigoma rondgeleid. Merel heeft nog nooit zoveel vlees gegeten, we aten geit en kip en chips majaj (ei met aardappel). Erg lekker. De volgende dag zouden we met zijn Vietnamese vrienden gaan eten. Ze hadden loempia’s, noedels en kip voor ons klaargemaakt. We waren zo gelukkig!! S ’avonds zijn we voor het eerst weer echt uit geweest in een soort van discotheek. We hadden nog nooit zo goed mannen zien dansen met hun heupen, hier kunnen de Nederlandse mannen niet aan tippen.

En nu een update over Pasen in Kabanga. Pasen is hier een hele happening. Goede vrijdag begon onze eerste ontdekking hoe ze hier Pasen vieren. De Nonnen hadden ons uitgenodigd om mee te lopen met de wandeling waarbij het verhaal verteld werd dat Jezus werd opgehangen aan het kruis, soort van “the passion” alleen dan zonder BNN’ers. We gingen een berg op lopen en gingen in totaal langs 13 kruizen lopen, er liepen rond de 300 mensen mee. Bij elk kruis werd een verhaal verteld en gebeden. Na een tijdje begon het best lang te duren.. Bij het dertiende kruis kwamen er opeens donkere wolken aanzetten, we stonden toen helemaal boven op de berg. Met bakken kwam het de lucht uit. We waren totaal doorweekt en zaten onder de modder. De berg was in 15 minuten één glibber bende. Alle vrouwen in het dorp begonnen te gillen, want dit zou een teken van God zijn. Wij dachten alleen maar, wij zijn ongelofelijk doorweekt op dit moment. In totaal duurde deze barre tocht 8 uur. Het was een mooie ervaring om mee te maken, dat wel.

Zaterdagavond de dag voor Pasen was er ook een mis in de kerk, de nonnen vroegen ons of we mee wouden gaan. Dit konden we natuurlijk niet afwijzen, we waren hier ook nog niet naar de kerk geweest. Rond 8 uur begon de kerkdienst. Voor de kerk hadden ze een groot vuur gemaakt waar ze als rimboe-bewoners omheen stonden te dansen. Na een tijdje was het dansen voorbij en mochten we de kerk in. De lichten waren nog niet aan dus we gingen maar ergens zitten met z’n vieren. Opeens gingen de lichten aan, bleek dat we aan de mannenkant zaten. Wij snel verplaatst naar de andere zijde van de kerk. De kerk leek een beetje op een soort van discotheek. Knipperlichtjes die boven de priester hingen en vlaggetjes door de hele kerk. De vrouwen hadden hun mooiste prinsessenjurken aangetrokken. Helaas regende het en moesten ze er een niet bijpassend vest overheen trekken. Er zat zelfs iemand met een doodskoppenvest in de kerk. Het begin van de kerkdienst bestond uit bidden, opstaan, verhaal uit de bijbel en dit ongeveer 30x achter mekaar, toen waren we al 2 uur verder. Volgens de nonnen zou de kerkdienst 2 uur duren, dit was een grap. Vier uur latere rond 12 uur was de kerkdienst afgelopen. Het zingen was nog het leukste met klappen, een mooi koor en lieve meisjes die aan het dansen waren. Maar 4 uur een kerkdienst meemaken is toch wel erg lang…
De volgende dag was het 1e paasdag. We wouden de brunch traditie zoals we het in Nederland vieren wel voortzetten en hadden van alles voor het ontbijt gemaakt: wentelteefjes, groente-tosti’s, bananenbrood, fruitsalade, gekookte eitjes en… KAASTOSTI. Na 5 weken aten we eindelijk kaas, verrukkelijk! S ‘avonds gingen we bij de priesters samen met de nonnen eten speciaal voor Pasen. De nonnen kwamen zingend binnen, helemaal vrolijk, Manon moest met een non gaan dansen, Malinda werd in de lucht getild en in de lucht gegooid, Merel en Marloes gingen ook lekker meeswingen. Na het eten gingen alle Nonnen weer lekker zingen. Wij moesten ook gaan zingen.. oh nee, wij kunnen dus niet zo hoog zingen.. We hebben maar het liedje “er is een nacht” gezongen, ze vonden dit erg leuk!

Hierbij een erg lange update vanuit Kabanga. Alsnog een hele fijne Pasen iedereen!

Hierbij de link van een erg leuk fimpje: https://www.facebook.com/video.php?v=776063692462930&l=4663388293924262232

Heel veel liefs de M & M & M & M